Lucien Agoume - jak zapracował na nominację do nagrody Golden Boy (9)

Dziennikarz totalfootballanalysis.com Fintan O'Reilly przygotował analizę minionego sezonu w wykonaniu Luciena Agoume. Zawodnik jest przedstawiany jako przyszła gwiazda futbolu, jednak zdaje się, że Inter nie postawi na piłkarza w tym sezonie i po raz kolejny trafi na wypożyczenie. Poniżej prezentujemy tłumaczenie analizy wykonanej przez irlandzkiego dziennikarza.

Lucien Agoume: Jak sezon 20-letniego gwiazdora Interu w Breście zapracował na nominację do nagrody Golden Boy

Lucien Agoumé (185cm, 75kg) pochodzący z drużyny gigantów Serie A, Interu Mediolan, spędził sezon 2021/22 na wypożyczeniu w rodzinnej Francji, w pierwszoligowym Stade Brestois, gdzie rozegrał 54,6% ligowych minut w barwach Ligue 1, notując 27 występów i pomagając drużynie w zajęciu 11. miejsca w lidze - najwyższego od czasu, gdy osiągnęli ten sam wyczyn w najwyższej klasie rozgrywkowej w latach 1990/91.

Oczywiście nie można przypisać Agoumé głównej zasługi. Był jednak ważną częścią zespołu Michela Der Zakariana i zasługuje na pochwały. Za swoje występy w sezonie 2021/22 otrzymał mnóstwo uwagi, zdobywając nawet nominację do prestiżowej nagrody Golden Boy 2022.

Nie spodziewamy się, że Agoumé zdobędzie to trofeum, ale ta nominacja jest zasłużonym uznaniem dla jego imponującego sezonu na wypożyczeniu w Stade Brestois.

Ale co dokładnie sprawiło, że kampania 2021/22 20-letniego pomocnika była wyjątkowa? Ta analiza taktyczna i raport scouta ma na celu zapewnienie pewnego wglądu w sezon 2021/22 Agoumé, podkreślając kluczowe atuty i obszary do poprawy w grze produktu akademii Sochaux poprzez analizę roli zawodnika w taktyce Der Zakariana w minionym sezonie.

Wcześniej poruszyliśmy temat Agoumé w artykule z końca czerwca dla Total Football Analysis, teoretyzując, w jaki sposób AS Monaco mogłoby potencjalnie zastąpić związanego z Realem Madryt Auréliena Tchouaméni. Nie proponowaliśmy Agoumé jako jedynego zastępstwa dla Tchouaméniego ani jako zawodnika o podobnym profilu, ale raczej dyskutowaliśmy o możliwości połączenia Agoumé z innym, bardziej nastawionym na atak zawodnikiem jako duetem, który odmłodziłby środek pola Monaco.

Ten raport ma na celu przedstawienie bardziej kompleksowego spojrzenia na Agoumé, z uwzględnieniem tego, jakim zawodnikiem jest obecnie, jak również tego, jakim zawodnikiem może się stać w miarę rozwoju swojej obiecującej kariery.

Na koniec wstępu informujemy, że wszystkie statystyki i dane użyte w tej analizie pochodzą z Wyscout, chyba że zaznaczono inaczej. Teraz, gdy już przedstawiliśmy scenę, przejdźmy do analizy.

Analiza danych

Zaczniemy ten raport o Agoumé od odrobiny analizy danych. Celem tej sekcji będzie dostarczenie jasnego, strawnego spojrzenia na grę Agoumé poprzez dane, obserwując niektóre obszary, w których pomocnik wyskakuje - zarówno w dobry, jak i zły sposób - i określając dokładnie, jak profiluje się jako pomocnik.

W dalszej części artykułu możemy bardziej szczegółowo przyjrzeć się poszczególnym obszarom gry 20-latka, a w tej sekcji, omawiając dane, poruszymy również kilka szczegółów dotyczących gry Agoumé.

Rysunek 1

Rysunek 1 jest wizualizacją, którą stworzyliśmy, aby porównać Agoumé z każdym środkowym pomocnikiem, który rozegrał co najmniej 800 minut w pięciu najlepszych ligach europejskich w ciągu ostatniego roku kalendarzowego, w niektórych kluczowych obszarach profilu ogólnego pomocnika. Dane podzieliliśmy na trzy odrębne sekcje, wyróżnione kolorem i oddzielone etykietami "podanie", "atak" i "obrona".

Należy pamiętać, że przedstawione liczby nie oznaczają dokładnych wartości na 90 dla oznaczonej metryki - wskazują one percentyl Agoumé w wyżej wymienionym zestawie pomocników. Nie mówi to więc, że wykonuje on 65 długich podań na 90, ale pokazuje, że znajduje się on na przykład w 35% najlepszych pomocników w tym zestawie pod względem długich podań na 90.

Możemy zacząć od omówienia sekcji 'podania', dla której stworzono kilka metryk z surowych danych Wyscouta, które zostaną pokrótce wyjaśnione. 'Kreatywne podania' to kombinacja asyst na 90 strzałów, xA na 90, kluczowych podań na 90, inteligentnych podań na 90 i podań na 90. Nie jest to nic bardzo precyzyjnego, co zostało zawężone, a jedynie kombinacja podstawowych wskaźników związanych z kreatywnym podaniem, które w połączeniu mogą dać pewien pogląd na tendencje zawodnika do kreatywnego podawania.

Pozytywne podania" to połączenie podań do przodu na 90, podań do ostatniej tercji na 90, podań w pole karne na 90 i podań progresywnych na 90. Ponownie, nie ma zbyt wiele nauki w łączeniu tych wartości w pomiarach pozytywnego podania. Rozumowanie jest takie samo jak w przypadku 'kreatywnego podania'.

Wreszcie, 'zaangażowanie w posiadanie' jest kombinacją podań na 90 i podań otrzymanych na 90. Wskazuje, jak bardzo Agoumé był zaangażowany w grę w posiadaniu piłki, w porównaniu do innych pomocników, w ostatnim okresie.

Podczas gdy same podania na 90 punktów w pewnym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia tego celu, interesujące może być to, jak często jego drużyna znajduje go w podaniach, aby określić jego ogólne zaangażowanie w posiadanie piłki - zwłaszcza w przypadku pomocnika, który w dużej mierze polega na udostępnianiu siebie innym zawodnikom, do których może kierować podania, gdy drużyna zbliża się do przejścia z fazy budowania do fazy prowadzenia piłki, a następnie do końcowej tercji przeciwnika.

Agoumé plasuje się dość nisko w kategorii kreatywnego podawania - nie jest to zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że w ostatnim sezonie był zazwyczaj ustawiany jako głębiej ustawiony pomocnik, a kombinacja użyta w tej metryce faworyzuje bardziej wysuniętego pomocnika. Jednak nie tylko w tym przypadku tak było, ponieważ podczas gdy czysto atakujący pomocnicy Kevin De Bruyne i Sergio Canales znaleźli się na miejscach pierwszym i drugim w tej metryce z tych, które mamy w zestawie, to co ciekawe, za nimi uplasowali się Joshua Kimmich i Ander Herrera, którzy zazwyczaj grają nieco głębiej.

Znając typową grę Agoumé, nie jest to jednak szokujące. Pomocnik zajmuje dość przeciętne miejsce pod względem zaangażowania w posiadanie piłki, długich podań na 90 i pozytywnych podań na 90, co częściowo wynika z faktu, że w zeszłym sezonie nie grał w drużynie, która w dużym stopniu opierała się na posiadaniu piłki.

Les Pirates zakończyli sezon z trzecią najmniejszą liczbą podań na 90 w Ligue 1 (349,25 na 90). Jednak Agoumé zagrał więcej podań na 90 niż jakikolwiek inny zawodnik w Breście w zeszłym sezonie, co może wskazywać na skłonność do większej aktywności i zaangażowania w fazach posiadania piłki. Byłoby interesujące zobaczyć 20-latka w drużynie, która bardziej opiera się na posiadaniu piłki, ponieważ może to pozwolić mu na pokazanie tej części jego gry. Jest wystarczająco wygodny przy piłce, co zostanie omówione bardziej szczegółowo później.

Podczas gdy ogólne zaangażowanie w posiadanie piłki nie jest zbyt wysokie u Agoumé - a wskaźnik skuteczności podań nie jest niczym, o czym można by pisać - jego poziom sukcesów z pozytywnymi podaniami i długimi podaniami podkreśla imponujący obszar jego gry, którym jest jakość w posiadaniu piłki i zdolność do wykonywania trudnych akcji w posiadaniu.

Jak wspomnieliśmy w naszym artykule o wymianie Tchouaméni, Agoumé może poprawić się mentalnie; może stać się bardziej pewny siebie i odważny przy piłce; może częściej podejmować ryzyko. Zawodnik Interu Mediolan może być świetnym napastnikiem z pozycji środkowego pomocnika, ale potrzebuje zachęty, rozwoju na boisku, a także być może więcej pewności siebie, aby stać się takim zawodnikiem. Pod względem technicznym ma zdolności.

W sekcji 'atak' użyliśmy tylko jednej metryki, która jest dość oczywista - xG contributions per 90. Jest to połączenie xG na 90 i xA na 90.

Jak można się spodziewać po obserwacji Agoumé, ta sekcja jest najmniej imponująca z trzech kategorii, które stworzyliśmy w tej wizualizacji. Jednak widać również, że nie jest on tylko kimś, kto siedzi przed linią obrony i nie zapuszcza się do ostatniej tercji.

Agoumé spędził około połowę sezonu grając jako pomocnik, a drugą połowę sezonu spędził grając jako '8', zazwyczaj na lewej stronie, ale czasami na prawej. Tak więc, grał on stosunkowo szeroki zakres ról podczas swojego wypożyczenia na Stade Francis-Le Blé w ostatnim okresie.

Podczas gdy my widzimy Agoumé w roli środkowego pomocnika, być może jedynego środkowego pomocnika w ustawieniu 4-3-3, ale także potencjalnie w ustawieniu dwójkowym, udowodnił on, że jest w stanie funkcjonować w Ligue 1 jako '8' w zeszłym sezonie.

Niezależnie od tego, w jakiej konkretnie roli oceniamy Agoumé, ma on jeszcze wiele do zrobienia, zanim stanie się gotowym produktem - jest wyraźnie bardzo surowy, z dużym potencjałem, ale długa droga przed nim, zanim będzie gotowy, by prowadzić środek pola w topowej drużynie w jakiejkolwiek roli. To normalne, że młodzi zawodnicy wykazują się wszechstronnością, ponieważ często mają za zadanie pełnić różne role podczas aklimatyzacji w pierwszej drużynie i tak też było w przypadku Agoumé w zeszłym sezonie.

To wyjaśnia, dlaczego w kampanii 2021/22 wykonał stosunkowo przeciętną liczbę dotknięć w polu karnym przeciwnika i progresywnych biegów, odpowiednio dla środkowego i rezerwowego pomocnika.

Jednakże możemy również zauważyć, że nie był on jednym z tych, którzy często podejmowali obrońców przeciwnika w pojedynkach 1 na 1, ani nie stanowił większego zagrożenia dla bramki.

Wreszcie, sekcja "obrona" jest chyba najbardziej imponującą z naszych trzech sekcji oceniających Agoumé jako pomocnika. Angażuje się w wiele pojedynków defensywnych i powietrznych, a także wykonuje mnóstwo przechwytów, przy czym ta ostatnia cecha daje mu najwyższą pozycję procentową spośród wszystkich cech ocenianych na tym wykresie.

Współczynnik skuteczności pojedynków defensywnych Agoumé jest również znakomity, podczas gdy wygrywa on przyzwoitą, choć nie przytłaczającą, ilość pojedynków powietrznych.

Potwierdza to tezę, że Agoumé jest bardzo solidnym defensywnym pomocnikiem. Jak w każdym obszarze jego gry, możliwe i konieczne jest pewne dopracowanie. Jest jeszcze bardzo surowy, nie ma co do tego wątpliwości. Jednak w ostatnim sezonie Ligue 1 20-latek spisywał się znakomicie jako pomocnik po stronie defensywnej, plasując się na bardzo dobrej pozycji wśród najlepszych europejskich pomocników pod względem skuteczności pojedynków defensywnych i przechwytów.

Z jego wspaniałą jakością w defensywie oraz faktem, że jest obiecującym pomocnikiem, który może rozwinąć się w coś znacznie bardziej imponującego w piłce, Agoumé jest kimś, kto może rozwinąć się w bardzo dobrego środkowego pomocnika w pierwszej piątce lig europejskich. Nie należy lekceważyć możliwości, że może stać się "ósemką", ale jego przyszłość wydaje się leżeć nieco głębiej, co zostało również wyjaśnione w naszym artykule dotyczącym wymiany Tchouaméniego.

Zanurzmy się więc głębiej w grze Agoumé, aby określić, jak gra i jakie są jego mocne i słabe strony.

W posiadaniu piłki

W kolejnym rozdziale tej analizy przyjrzymy się cechom i występom Agoumé w posiadaniu piłki.

Rysunek 2

Agoumé dobrze czuje się w roli najgłębiej wysuniętego pomocnika, gdy jego drużyna znajduje się w fazie budowania i rozgrywania piłki. Na rysunku 2, pochodzącym z końca ubiegłego sezonu, widzimy przykład, jak pomocnik opuszcza środek pola, aby rozdzielić środkowych obrońców, gdy jego drużyna stara się przedostać na połowę przeciwnika.

20-latek inteligentnie zauważył konieczność wejścia pomiędzy dwóch środkowych obrońców Stade Brestois, aby stworzyć przewagę liczebną swojej strony w stosunku do dwuosobowej linii obrony przeciwnika z przodu; przewaga plus jeden w pierwszej linii ataku jest podstawowym aspektem taktyki wielu drużyn i często to właśnie na najgłębszym środkowym pomocniku drużyny spoczywa obowiązek stworzenia tej przewagi w takich sytuacjach, w jakich widzimy Agoumé powyżej. Jest to więc ważna cecha inteligencji taktycznej, którą powinien wykazać się środkowy pomocnik.

Rysunek 3

Po przejściu między środkowymi obrońcami pozwala im się rozejść, tworząc lepsze kąty do gry wokół dwóch napastników przeciwnika i przejścia do środka pola. W tym przypadku Agoumé jest faktycznie wykorzystywany przy piłce, ponieważ lewy środkowy obrońca podaje mu piłkę do środka.

Jak widzimy na rysunku 3, przyciągnęło to lewego napastnika przeciwników, tworząc dodatkową przestrzeń dla prawego środkowego obrońcy Stade Brestois. Agoumé bardzo dobrze radzi sobie z presją, swobodnie odbierając piłkę, odwracając się w stronę prawego środkowego obrońcy i wysyłając do niego piłkę. Z tego miejsca Agoumé nie poprzestaje na powiedzeniu "robota zrobiona". Po wypuszczeniu piłki kontynuuje swój udział w ataku, biegnąc do przodu, aby spróbować zapewnić prawemu środkowemu obrońcy kolejną opcję podania do przodu, jak wskazuje solidna strzałka na Rysunku 3.

Ten fragment gry świadczy o doskonałej świadomości przestrzennej Agoumé, ponieważ pomocnik zdołał początkowo przedostać się pomiędzy środkowymi obrońcami, aby stworzyć przeciążenie w pierwszej linii dla swojej strony, a także przyjąć piłkę, obrócić się i zagrać ją do kolegi z drużyny po prawej stronie, będąc pod presją, bez żadnych problemów.

Ponadto pomocnik wykazał się świetną świadomością przestrzenną oraz dobrą postawą na pozycji numer 3, kiedy to wysunął się do przodu z piłką, aby spróbować ponownie zaangażować się w grę, zapewniając swojemu prawemu środkowemu obrońcy opcję podania w środku pola poza pierwszą linią nacisku przeciwnika.

Rysunek 4

Ucieczka przed presją w ten sposób to coś, co Agoumé robił całkiem dobrze w poprzednim sezonie. Rzeczywiście, zdarzały się sytuacje, w których pomocnik nie potrafił wystarczająco dobrze uciec przed presją, przez co nie dał swojemu koledze z drużyny realnej opcji podania i w rezultacie utrudniał progresję piłki.

Jednak ogólnie rzecz biorąc, ucieczka przed presją i bycie dostępnym dla drużyny w kluczowej strefie środkowego pola może być sklasyfikowane jako mocna strona w grze Agoumé, która z czasem stanie się jeszcze bardziej wyraźna, gdy nieuchronnie będzie miał okazję do częstszej gry w systemach opartych na posiadaniu piłki na poziomie klubowym.

Przykład ucieczki Agoumé przed presją widzimy ponownie na wykresach 4-5. Po pierwsze, rysunek 4 pokazuje lewego obrońcę Brestu odbierającego piłkę, przyciągającego uwagę i wywierającego presję na przeciwniku. Agoumé, zaznaczony na rysunku 4, dostrzega możliwość wykorzystania uwagi przeciwnika, który przenosi się na skrzydło, aby wykonać ślepy wbieg do środka, dając swojemu koledze z drużyny realną opcję podania na świetnej pozycji.

Rysunek 5

To działa naprawdę dobrze, a Agoumé kończy uciekając przed cieniem przeciwnika, otwierając pas przejścia między sobą a lewym obrońcą. Piłkarz korzysta z opcji, którą daje mu Agoumé, podając na ścieżkę biegu pomocnika w dobrym momencie i z dobrym wyważeniem.

Kiedy gra przechodzi do rysunku 5, Agoumé był jednak zbyt swobodny przy podaniu uzupełniającym, które miało na celu przełamanie linii obrony przeciwnika i wysłanie kolegi z drużyny na bramkę, co doprowadziło do tego, że piłka spadła z powrotem pod nogi przeciwnika. To był dobry pomysł Agoumé, ale wykonanie było niechlujne. Nie udało mu się odpowiednio przeskanować otoczenia przed wykonaniem podania i podszedł do piłki w sposób zbyt nonszalancki, co zaowocowało złym podaniem.

Wiemy jednak, że Agoumé nie próbuje takich podań tak często, jak być może powinien, a kiedy już je próbuje, to zazwyczaj się udają, więc nie bądźmy dla niego zbyt surowi. Chociaż może on wyraźnie poprawić swoje umiejętności podawania w sytuacjach wysokiego ciśnienia, to był to dobry pomysł, który doskonale ustawił dzięki swojemu wcześniejszemu ruchowi poza piłką.

Niezależnie od tego, co ten fragment gry mówi o jakości podań Agoumé, z pewnością podkreśla on jego solidną umiejętność ucieczki przed presją i uczynienia siebie dobrą opcją dla kolegów z drużyny, aby rozwijać zespół - to bardzo cenna umiejętność u '6' lub '8'.

Rysunek 6

Jako "8" Agoumé pokazał, że jest skuteczny w ustawianiu się w trójkąty, które jego drużyna może wykorzystywać jako narzędzia do rozgrywania piłki, co widać na rysunku 6. Tutaj prawy skrzydłowy drużyny przeciwnej zamyka lewego środkowego obrońcę - choć w tym momencie słabo radzi sobie z przecinaniem torów podania. Jest jednak w trakcie przesuwania się, aby pokryć pas przejścia pomiędzy lewym środkowym obrońcą a lewym obrońcą drużyny Brest.

Agoumé jest czujny na to i spada na świetną pozycję, aby być skutecznie wykorzystanym jako ściana dla lewego środkowego obrońcy, aby odbić piłkę od niego i na ścieżkę lewego obrońcy, który mógł teraz odbierać przed sobą, za prawym skrzydłowym i w kierunku, w którym zamierza ją rozwijać.

Ponownie, był to bardzo przydatny, skuteczny ruch i orientacja ze strony Agoumé, aby udostępnić siebie, aby ułatwić swojej drużynie progresję piłki.

Rysunek 7

Trzeba przyznać, że zawodnik Interu nie jest idealny pod względem ruchu. Weźmy na przykład rysunki 7-9. Po pierwsze, tuż przed rysunkiem 7, widzieliśmy, jak lewy obrońca otrzymuje piłkę od lewego środkowego obrońcy. Natychmiast Agoumé zaczął wybiegać, aby zapewnić graczowi opcję krótkiego podania, wyprzedzając najbliższego defensora opozycji i pozostawiając za sobą presję.

Rysunek 8

Jednak przechodząc do rysunku 8, widzimy, że Agoumé kończy odbiór w niepewnej pozycji po lewej stronie, bez możliwości natychmiastowego podania do przodu i bez wielu dostępnych dobrych kątów.

Jaki był więc cel tego ruchu w lewo? Tak, zbliżył się do zawodnika i dał mu prostą opcję podania, ale czy była to dobra opcja podania? Czy była to najlepsza możliwa pozycja, jaką mógł zająć? Czy Agoumé mógł lepiej przysłużyć się swojej drużynie, pozostając w większej odległości od nosiciela piłki i zmuszając najbliższą defensywę przeciwnika do wyboru, którego zawodnika zamknie?

Jeśli wybrałby nosiciela piłki, Agoumé miałby więcej miejsca do odbioru w bardziej centralnej pozycji, podczas gdy jeśli napastnik przeciwnika wybrałby Agoumé, stworzyłoby to więcej czasu i miejsca dla nosiciela piłki i być może zmusiłoby innego zawodnika przeciwnika do wyjścia i nacisku, tym samym bardziej zakłócając kształt obrony i tworząc progresywne opcje podania.

To są rozważania, które musi podjąć pomocnik - szczególnie pomocnik trzymający piłkę, który odgrywa ważną, centralną rolę w fazach posiadania piłki.

Rysunek 9

Kiedy gra przenosi się na rysunek 9, Agoumé przenosi piłkę z powrotem do środkowej strefy boiska i, wciąż bez opcji podania do przodu, wybiera opcję rozłożenia piłki na prawo - nie jest to zła opcja i prawdopodobnie rozsądna, ale również taka, przed którą przeciwnicy będą pewni, że mogą się bronić.

Agoumé generalnie ucieka spod presji, tworzy dobre kąty dla kolegów z drużyny i bardzo dobrze odnajduje siebie kolegom z drużyny. Może jednak lepiej decydować, kiedy powinien zbliżyć się do kolegi z drużyny, a kiedy oddalić się od niego; może poprawić swoje zrozumienie odpowiednich odstępów na boisku, aby stać się lepszym pomocnikiem na najwyższym poziomie.

Rysunek 10

Z tym, że kolejnym pozytywem w jego grze, jak wspomniano w sekcji danych naszej analizy, jest jego jakość techniczna na piłce. Agoumé może poprawić się w tej dziedzinie bardziej mentalnie niż w jakikolwiek inny sposób. Ale technicznie ma solidną umiejętność progresji piłki. Rysunek 10 pokazuje pomocnika Interu dobrze odbierającego piłkę w środkowej strefie boiska, otoczonego przez zawodników drużyny przeciwnej, ale żaden z nich nie jest na tyle blisko, aby powstrzymać go przed natychmiastowym odwróceniem się po otrzymaniu piłki w stronę przeciwnika.

Agoumé jest bardzo dobry w odbiorze z półobrotu, co może być bardzo przydatną umiejętnością dla zawodnika odpowiedzialnego za odbiór piłki z obrony i przejście do ataku - trybika, który nieustannie obraca się w centrum maszyny produkującej ataki.

Rysunek 11

Po wcześniejszym sprawdzeniu ramienia pod kątem po pierwsze - nadchodzącej presji ze strony przeciwników i po drugie - lepszego mentalnego obrazu tego, jak wygląda boisko przed nim i gdzie wszyscy są ustawieni, Agoumé odwraca się tutaj, podnosi głowę raz jeszcze i rozprowadza piłkę do prawego pomocnika Stade Brestois na rysunku 11.

Jest to przykład wykorzystania słabszej lewej nogi pomocnika. Mimo że Agoumé był pod dużą presją w bardzo wrażliwym obszarze boiska i miał bardzo mało czasu na ustawienie się i wybranie swojego podania, wybrał swoje podanie, połączył się z piłką i wykonał swój pomysł genialnie na swojej słabszej lewej nodze, aby ustawić prawego dostawcę szerokości w sytuacji 1 na 1 z lewym obrońcą przeciwnika.

Jest to doskonały przykład nieczęsto spotykanych umiejętności technicznych, które Agoumé posiada jako postępowiec piłki. Z niecierpliwością czekamy, aż Agoumé rozwinie się jako zawodnik i wykorzysta te umiejętności techniczne w większym stopniu w miarę rozwoju swojej kariery - surowe zdolności ma, tylko musi je teraz szlifować w odpowiednim środowisku.

Rysunek 12

Jeśli chodzi o długie podania, jak widzieliśmy również na rysunkach 10-11 Agoumé jest bardzo dobry technicznie. Długie podania to coś, co pomocnik lubi. Bardzo dobrze czuje się w rozprowadzaniu piłki po boisku, a jego umiejętności techniczne to potwierdzają. Jest to obszar gry, w którym Agoumé wydaje się coraz częściej ćwiczyć.

Weźmy na przykład obrazy 12-13. Na rysunku 12 widzimy, jak 20-latek otrzymuje piłkę w środkowej strefie boiska od bardziej zaawansowanego pomocnika. Szybko skanuje w kierunku prawej strony boiska, gdy piłka zmierza w jego kierunku - wykazuje się inteligentnym skanowaniem, ponieważ wybrał odpowiedni moment, w którym piłka nie miała dramatycznie zmienić stanu.

Rysunek 13

Agoumé bardzo dobrze odbiera piłkę na tylnej nodze, otwierając swoje ciało w kierunku prawej strony, po czym delikatnie podkręca piłkę do wolnego kolegi z drużyny na prawym skrzydle, który ma miejsce na przyjęcie, obrócenie się i zaatakowanie niedociążonej linii tylnej przeciwnika.

To wszystko wygląda bardzo swobodnie i prosto ze strony Agoumé, ale wszystko, o czym wspomnieliśmy tutaj z perspektywy technicznej jest trudne do wykonania, podczas gdy mentalnie pokazał wiele inteligencji w tym ruchu. Agoumé to bez wątpienia biegły technicznie i inteligentny pomocnik, który może się świetnie rozwijać w posiadaniu piłki.

Poza posiadaniem piłki

Nasza trzecia i ostatnia sekcja analizy w tym raporcie scouta dotyczy występów Agoumé poza posiadaniem piłki, w fazach gry, które powszechnie określa się jako "defensywne".

Podkreśliliśmy już, że Agoumé jest świetną opcją w środku pola z perspektywy defensywy w naszej sekcji danych, ale możemy wskazać kilka przykładów w grze, gdzie rozwija się podobnie jak w sekcji drugiej, w której wskazaliśmy kluczowe obszary jego gry w posiadaniu piłki.

Po pierwsze, z sekcji danych wiemy, że przechwyty są prawdopodobnie podstawową umiejętnością Agoumé jako defensywnego pomocnika, a 20-latek dokonał drugiej największej liczby przechwytów spośród wszystkich zawodników Stade Brestois w zeszłym sezonie, co jeszcze bardziej podsyca ten ogień.

Jeśli chodzi o pozycjonowanie i umiejętność czytania gry, Agoumé jest bardzo dobry, ale to, co naprawdę rozwija się pod względem jakości przechwytywania, to jego nieustępliwość w ciągłym zamykaniu torów podań, upewniając się, że jest w pełni świadomy ruchu wokół niego i najlepszych możliwych opcji podania przez przeciwnika, dzięki czemu może zmienić swoją pozycję, aby odciąć ten tor podań i albo spowolnić atak, zmuszając przewoźnika piłki do ponownego rozważenia swoich opcji - tworząc w ten sposób szansę dla swojej drużyny na zwiększenie presji na tym zawodniku - lub przechwycić podanie, jeśli jest ono nadal rozgrywane.

Rysunek 14

Na rysunku 14 widzimy Agoumé, który rzuca się do przodu, aby przechwycić piłkę mającą na celu przełamanie linii środkowej Brestu i zagranie człowieka przed linię obrony - przechwyt, który 20-latek z powodzeniem wykonuje, aby zakończyć ten obiecujący atak przeciwników i rozpocząć kontratak z własnej strony, w którym jego imponujące umiejętności techniczne na piłce, nawet pod presją, jak zauważyliśmy w poprzedniej sekcji, mogą pomóc mu w skutecznym przeprowadzeniu.

Tuż przed tym obrazkiem pomocnik wcisnął piłkę w szerszym ustawieniu w kierunku swojego prawego skrzydła, ale opozycja następnie przeniosła ją do środka. Agoumé zdołał jednak w porę odzyskać posiadanie dla swojej strony i zakończyć ten atak, podkreślając nie tylko swoją świadomość przestrzenną i czytanie gry, ale także imponujące tempo i świetne nastawienie, by nie poddawać się po odzyskaniu posiadania, lecz kontynuować.

To jest typowe dla Agoumé. Nie poddaje się wyzwaniom i nieustannie biega w fazach defensywnych - nie ciągnie do piłki jak kurczak bez głowy, ale raczej nieustannie biega, by zamknąć drogi do podania, jak widzimy tutaj. To dlatego opisaliśmy go i jego styl obrony jako 'nieustępliwy' na początku tej sekcji, a także jest to duża część tego, dlaczego jest tak skuteczny w przechwytach.

Rysunek 15

Agoumé wcale nie boi się zamykać zawodników przeciwnika, gdy otrzymują piłkę w jego strefie. Czasami zdarza mu się zbytnio przyciągać do piłki, ale w sumie jest to równoważone przez skuteczną presję, którą stosuje, aby zakończyć ataki szybko, zanim się one naprawdę rozpoczną, czego przykładem są rysunki 15-16.

Po pierwsze, rysunek 15 pokazuje pomocnika drużyny przeciwnej, który otrzymuje piłkę od swojej linii końcowej. Jednak znajduje się on w strefie Agoumé, a 20-latek jest zdeterminowany, by zniszczyć każde zagrożenie dla bramki swojej drużyny, które pojawi się w jego strefie obronnej. W związku z tym dostrzega okazję, aby zamknąć podającego plecami do siebie i zaangażować go w pojedynek defensywny.

Jest to doskonały przykład sytuacji, w której często można zobaczyć Agoumé stosującego nieco wyższy pressing. Może on bezpiecznie naciskać na odbiorcę, gdy ten otrzymuje podanie, stojąc przed własną bramką. Jest to dobry impuls do pressingu dla zawodnika Interu, który wykorzystuje swoje tempo i inteligencję, aby szybko zamknąć zawodnika, zanim ten będzie mógł zagrać piłkę do przodu i wykorzystać przestrzeń, która otwiera się za nim, przed linią obrony Stade Brestois.

Rysunek 16

Przechodząc do rysunku 16, widzimy, że pomocnik skutecznie zakończył atak mniej więcej na linii połowy boiska - a więc tuż po wejściu na połowę Brestu - odzyskując posiadanie dla swojej strony i ponownie stwarzając okazję do kontrataku. To właśnie w takich sytuacjach znakomita jakość rozgrywania piłki przez Agoumé i imponująca umiejętność gry w piłkę spotykają się na skrzyżowaniu i pomagają pomocnikowi stanowić poważne zagrożenie w przejściach, których widzieliśmy mnóstwo w Breście w ostatniej kadencji.

Agoumé był całkiem dobry w wchodzeniu w pojedynki, gdy szanse były na jego korzyść, z powodów takich jak te, które omówiliśmy podczas analizy tego fragmentu gry. To inteligentne podejmowanie decyzji o tym, kiedy powinien, a kiedy nie powinien wchodzić w pojedynki obronne, było kluczowe dla stworzenia imponującego wskaźnika skuteczności pojedynków obronnych, który widzieliśmy w pierwszej części tej analizy.

Tak więc, połączenie fizyczności, inteligentnego poruszania się i umiejętności czytania gry, wraz ze świetnymi technicznymi cechami defensywnymi, sprawiło, że Agoumé był zagrożeniem dla napastników przeciwników w Ligue 1 w zeszłym sezonie.

Podsumowanie

Aby zakończyć tę analizę taktyczną i raport skautów, musimy powtórzyć, że choć oczywiście wysoko oceniamy Agoumé i jego potencjał, to na razie pozostaje on tylko potencjałem. Nie jest on gwarancją i pozostaje dość surowy.

Jeśli jednak będzie się rozwijał w odpowiednim środowisku, które będzie go karmić psychicznie, fizycznie i technicznie, co pozwoli mu zabłysnąć w obszarach, które wyróżniliśmy, a także jeśli zawodnik będzie trzymał głowę nisko, nie dając się ponieść szumowi i pozostając przy swojej grze tydzień w tydzień, Agoumé jest kimś, kogo możemy się cieszyć.

Tekst autorstwa Fintana O'Reilly

Wszystkie ilustracje w artykule pochodzą z TotalFootballAnalysis